متانت

می گویم:چرا ادمی خود را ارزان و راحت بفروشد؟! او می گوید:کدام فروش؟!تازه ،زندگی خودم است؛ به کسی چه مربوط؟! می گویم: خود را فروختن به چه کسی و با چه قیمتی؟! او می گوید: هر جا دلم رود او خریدار من است!    می گویم: اخر با چند (دوستت دارم گفتن) خریدار خوبی است؟! او می گوید:  نه این با دیگران فرق دارد!         مدتی بعد......می بینمش و می گویم: هم وطن عزیز چرا ناراحتین؟ شما که به دلدار رسیده بودید می گوید: او لایق من نبود؛ پست و رذل بود.  می گویم: دوست گرامی ؛ خدای مهربان بهترین خریدار است؛ جان عزیزتان را می خرد و در برابر ،زندگی ابدی به شما تقدیم می دارد؛ چه معامله ی با ارزشی! در اخرین کتاب اسمانی امده است: ( خداوند از مومنان ،جان ها و اموالشان را خریداری کرده که در برابر بهشت برای انها باشد. سوره ی مبارکه ی توبه ، ایه ی 110).... می گوید: تا ببینم ، باید فکر کنم.

تا ببینیم چه مقدار به حضرت دوست نزدیک شده ایم...چه اندازه از دنیای وارونه فاصله گرفتیم...تا چه حد دیگران را برای خودشان می خواهیم...کاش ادم ها تاریخ مصرف نداشته باشند...کاش سفره ی زمین پر از مهربانی شود...درود بر گوهران تابناک ایران زمین...درود بر بزرگ انسانی که قدرش مخفی است...همو که هر چه می گذرد بیشتر شیفته ی ادب و متانتش می شوم...

بنام افریدگار قلم و اندیشه...این وبلاگ شروع دوباره است...سال ها پیش امدم و زود رفتم...امید وارم این بار بمانم ...البته با ارمان های بلند وحرفهای فراوان...و اگر روزی رفتنی شدم با کوله باری از اندیشه ی سبز دوستان بروم...راستی مناسب دیدم مسعود هر که و هر چه هست بر وبلاگ سایه نیندازد...و البته اوست که بر نهان ما دانا...و بی شک در روز واپسین نهان مسعود عیان خواهد گشت...درود بر هموطنان عزیز در هر جای گیتی...